Even geen zon voor mij

Goedemorgen! Ik slaap elke nacht iets beter gelukkig, ik ben alleen wel overdag steeds meer uitgeput. Denk deels ook wel door alle indrukken en de warmte. Wij hebben vandaag bij het zwembad gezeten, in de ochtend was het prima uit te houden en was de zon zelfs af en toe verstopt achter een wolkje. Na 1 uur kwam hier alleen verandering in & heb ik besloten om een dagje niet in de zon te gaan zitten. Ik heb namelijk nogal last van mijn rechterarm & de bovenkant van mijn voeten en aangezien wij morgen een 8 uur durende tour gaan doen waar wij waarschijnlijk al genoeg zon gaan zien dacht ik laat ik is wijs doen. Wij hebben dan ook vooral lekker op de kamer gerelaxt of in de schaduw bij het zwembad. Prima uit te houden. In de middag zijn wij naar de supermarkt gelopen waar ik onderweg weer het geluk had om 2.000 Rupiah te vinden! Ik wordt nog eens rijk zonder te werken hier in Indonesië. In de supermarkt aangekomen kreeg ik toch wel te maken met een lichte cultuur shock. Het is daar allemaal zo anders, andere producten, vis dat zo open en bloot ligt, vlees wat niet op vlees lijkt, organen die blijkbaar ook gegeten worden. Ik wil dan ook af en toe niet weten wat zij daadwerkelijk allemaal in het eten stoppen hier. Wij zijn dan ook maar weer voor vertrouwd gegaan, brood met aardbeien jam, daar kan niet zo veel fout aan gaan 'hopen wij'. Verder stonden wij ik weet niet hoelang in de rij te wachten om geholpen te worden, in NL was die cashiere allang al over die toonbank gesleurd dat het sneller moest of misschien zelfs ontslagen door de baas. Dit vind ik daarentegen ook wel weer wat hebben, het is al warm genoeg dus waarom jezelf druk maken om dingen die er niet toe doen? Hierna zijn wij weer op zoek gegaan naar een nieuwe Warung, we willen namelijk elke avond ergens anders eten 'waar dat lukt'. Wij hadden besloten om op tijd te gaan eten, zodat wij daarna de tour konden bespreken voor morgen. Wij moeten namelijk aangeven welke plaatsen wij willen bezichtigen zodat die man weet waar hij ons heen moet brengen. Maar tijdens onze zoektocht naar een andere Warung kwamen wij erachter dat dit toch moeilijker was als verwacht. Eerst zijn we helemaal naar links gelopen, waar uiteindelijk alles dicht was waardoor wij genoodzaakt waren om weer helemaal terug te lopen en aan de andere kant van het kruispunt nog een poging te doen. Hadden wij eindelijk een tentje gevonden had hij alleen maar dingen waarvan wij dachten, dit vertrouwen wij niet PLUS hij had geen Cola. Wij hebben hier geleerd dat het verstandig is om bij elke avond maal een flesje Cola te drinken aangezien dat je maag schuurt en daardoor voorkom je de Bali Belly (de hele dag op de wc zitten). Uiteindelijk hebben wij een Warung kunnen vinden die wel Cola had en een kaart waar wij iets op zagen dat er mee door kon. Helaas waren wij niet zeker van wat wij zojuist bij de man hadden besteld, dus het was weer spannend. Gelukkig was het gewoon gebakken kip (wel kluiven, waar ik persoonlijk niet zo'n fan van ben), rijst met pittige saus, een of andere kipnugget en gebakken courgette. Wij waren dan ook aangenaam verrast. Helaas veranderde deze aangename verrassing toen wij de rekening vroegen. Hij had namelijk zonder met ons te overleggen de grotere portie gegeven wat dus ook een stuk duurder was. In Nederlandse termen alsnog een scheet en 3 knikkers, maar toch voelde wij ons wel een beetje opgelicht door meneer de Balinees. Volgende keer toch maar weer bij een Warung met onze vertrouwde lieve Balinese vrouwtjes. Bewijst maar weer dat vrouwen toch weer meer te vertrouwen zijn, sorry heren! Na het eten hebben wij de tour samen gesteld. Wij worden morgen om 9 uur 's ochtends opgehaald en zullen dan naar watervallen, tempels, rijstvelden en een typisch Indonesisch dorpje worden gebracht. Ik kijk er nu al naar uit. De foto's volgen!

Salamat Tidor