De grote wisseltruc

Vandaag werden wij weer om kwart voor 10 opgehaald voor onze eerste Balinese CBL les, ik was heel benieuwd hoe dat er hier aan toe zou gaan. Het is namelijk uberhaupt onze eerste echte les op school. Hiervoor hadden wij alleen nog maar guest lectures en een welkom gehad en dit was allemaal in het auditorium aan de overkant. Achteraf gezien heb ik me druk lopen maken om niks, de CBL les was vooral een introductie les waarin wij ons allemaal moesten voorstellen en elkaar gingen leren kennen en het duidelijk werd wat er deze 10 weken van ons wordt verwacht qua participatie en input.

Aan het einde van de les zijn wij in groepjes verdeeld en met dat groepje moet je de opdrachten gaan inleveren. Gelukkig heb ik een leuk groepje, zodra wij terug kwamen bij het hotel zijn wij gelijk even met z'n allen gaan zitten voor het huiswerk van de vorige keer en samen zijn wij er heel snel uit gekomen en konden wij gelukkig des te sneller weer genieten van het zonnetje!

Mandy had na mij CBL dus die kwam op een gegeven moment aangelopen.. het was tijd om te verhuizen! In een keer heb ik alles verhuisd naar de 5e verdieping en ik zat eerst op de 3e verdieping. Het oude kamergenootje van Mandy was een Duits meisje dat voorheen ook les gaf op Bewegingscentrum in Leeuwarden, dus ik zei ook al dat ik daar voorheen ook trainde & dat ik hier graag ook nog wel wat aan sport wilde gaan doen. Dus zij bood al aan om een keer te gaan sporten, als ik dat wilde moest ik haar gewoon even roepen. Dit weekend ging ze alleen naar de Gili- eilanden waar ik ook nog heen wil, dus daarna moest ik haar maar gewoon aanspreken als ik zin en tijd had om te sporten en dan zou zij wel een programma maken. Ook weer geregeld dus.

Daarna hebben wij weer lekker aan het zwembad gezeten en een broodje besteld. Ik ben er toen ook achter gekomen dat je deze mensen wel in de gaten moet houden met het afrekenen. Het is namelijk zo dat zij geen kassa hebben, zij doen alles a la minute met rekenmachine. Toen ik mijn lunch wilde afrekenen zag ik dat hij veel meer in toetste als dat mijn broodje was + de tax die zij hier eroverheen rekenen. Dus ik attendeerde hem erop en toen veranderde hij het. Jaja ze proberen het toch maar weer, sneaky bastards.

Daarna heb ik een deel van het boek voor school geprobeerd door te nemen, maar iedereen was naar hun kamer gegaan om daar iets voor school te doen. Maar ik bleef lekker op de bedjes bij het zwembad liggen, want ja ik denk ik val toch nooit in slaap dus nu ook niet. Helaas had het boek van school een nogal slaapverwekkend effect op mij en ik werd dan ook wakker met mijn hoofd op het boek! Ik denk dan ook dat ik maar vaker gewoon het boek van school ga lezen voordat ik ga slapen. I found the sollution to my sleeping problem, praise the lord!

Daarna hebben wij nog een tijdje met z'n allen op de bedjes gezeten en gekletst & gingen wij ons opfrissen om bij een Warung (klein Indonesisch tentje aan de zijkant van de weg) te gaan eten. Met deels toch wel de angst dat het weer niet lekker zou zijn, zijn wij er gaan zitten en kwam een heel lief vrouwtje ons helpen. Het was er heel klein en heel warm, maar dat heeft natuurlijk ook wel weer wat. Het vrouwtje begon gelijk met koken en tot mijn verbazing kookte zij alles alleen, zij deed dus zowel het opnemen en het bereiden van onze gerechten. Tot onze verbazing was het eten er super snel & het was nog is HEERLIJK ook. Kan de NL'se horeca nog wat van leren en een voorbeeld aan nemen. Ik heb echt oprecht genoten & dat voor maar liefst 22.000 rupiah wat wel €1,54 is. Snap nog steeds niet hoe dat mogelijk is.

Hierna zijn wij nog even lekker bij het zwembad gaan zitten & hebben wij genoten van de aangename temperatuur. Verder zijn wij ook naar een van die bediendes gegaan om te vragen hoe het zat met de 'waai', je handen plat op elkaar om iemand te begroeten. Wij zouden dit namelijk leren op school, maar dit is niet gebeurd. Gelukkig was de ober zo beleefd om ons uit te leggen wanneer je dit kon doen, hij had ons ook uitgelegd wat je in Bali zei als je iemand gedag wilde zeggen, iets met 'om sabulablabla' ik ben het nu alweer vergeten. Sommige woorden zijn echt onmogelijk om te onthouden. Daarnaast mogen wij het ook gewoon spontaan doen, ook als hun het niet naar ons doen. Dit wil ik dan ook vaker gaan doen. Ik probeer nu ook aldoor de rekening in hun taal te vragen 'saya mau bayar'. Ik ben in een vreemd land, met een vreemde taal, dus wil ik dat ook leren!

Eenmaal aangekomen op de kamer heb ik nog even gezellig met opa en oma geskyped, altijd leuk om hun weer even te zien en te spreken.

Daarnaast werd ik dolgelukkig van mijn nieuwe kamer, het is er namelijk koel van de airco! Een hele verademing! Zou het dan eindelijk gebeuren? Zou ik eindelijk lekker kunnen slapen?.. wordt vervolgt. Salamat tidor!