Productief school dagje

Vanacht stond er paparazi bij ons voor het raam. Zij gingen gewoon door de gordijnen heen proberen foto's van ons te maken.. oh nee toch niet. Het waren gewoon onweersflitsen. Het heeft hier vanacht pittig lopen stormen, jaja zelfs in het Balinese paradijs kennen ze onweer en regen. Het hotel waar wij verblijven is hier alleen niet echt op gebouwt en heeft al gaten in de gangen zitten dus vanmorgen stonden er aardig wat waterplassen in de gangen. Na het ontbijt werd ik om kwart voor 10 opgehaald om op 10 uur op school een CBL les te hebben. Ik was heel benieuwd hoe deze les zou gaan, aangezien wij gistermiddag pas een e-mail kregen met wat er nou daadwerkelijk van ons werd verwacht en niemand had dat zo begrepen en het was dan ook wel een heel leuk gezicht om te zien dat gelijk iedereen met de laptops beneden zaten om aan hun huiswerk bezig te gaan. Het was alweer behoorlijk op temperatuur buiten maar daarentegen was het lokaal ijskoud. Dit contrast was iets te heftig en iedereen was dan ook ijskoud na het de eerste 2 uur. Ik bid dan ook dan ik morgen niet verkouden ben, volgende keer toch maar een vestje mee naar school nemen. De les ging best wel moeizaam, heel veel gegok en het was voor niemand nou echt helemaal duidelijk helaas. Dit zorgde er dan ook voor dat wij niet gemakkelijk door de stof gingen. Ik heb wel tegen de leraren gezegd dat dit waarschijnlijk ook wel komt omdat de stof gewoon echt droge stof is waar je moeilijk doorheen komt, hier waren zij het dan ook wel mee eens. Maar betere boeken zijn er gewoon niet, hier zullen wij het mee moeten doen. De lunch tijdens de pauze van 10 minuten was weer super geregeld, heerlijke broodjes en koekjes en soort van kwark broodjes, moest gelijk even aan de bakkerij denken. De les was in totaal 3 uur lang, hierna waren wij dan ook aardig versuft. Maar dit weerhield mij en mijn groepje er niet van om nog even extra aan ons project te gaan werken. Want het is hier natuurlijk niet alleen maar lang leven de lol, er moet ook gewerkt worden 'jammer genoeg'. Wij moeten een conferentie organiseren hier in Bali voor Volkswagen. Dus vandaag gingen wij even brainstormen over hoe dit evenement eruit gaat zien, wat voor activiteiten er gehouden zullen worden. Gelukkig was het geen mooi weer en nogal bewolkt dus kon iedereen zich goed focussen voor school. Het enige probleem was dat wij zo onderhand al ruim 5/6 uur achter elkaar aan school hadden gezeten en je onze hersenen ook echt kon horen kraken op een gegeven moment. Wij hadden dan ook besloten to call it a day en de taken verder te verdelen. Ik had al heel wat voorbereiding gedaan dus ik hoefde gelukkig op dit moment even niets meer te doen. Hierna ging ik naar boven en kijken of mijn skype het vandaag wel weer deed, want ik krijg aldoor foutmeldingen. Ik had hier alleen nog steeds problemen mee dus ik dacht ik verwijder het wel van mijn computer. Niet echt slim, want nu was het dus helemaal van mijn computer verwijderd en kon nu nog steeds wel skypen via mijn telefoon maar dat kost gelijk zoveel mb's en aangezien WIFI hier ook niet altijd zijn werk doet had ik zoiets van ik moet toch maar proberen om skype weer opnieuw te downloaden. Na aardig wat gedoe was het eindelijk gelukt, wat een opluchting! Gelijk vanavond dan ook maar proberen om mijn lieve opie en omie & paps en mams weer te skypen.

Als avondeten zijn wij weer een zoektocht begonnen. Hierdoor kwamen wij weer door de wat luxere wijken van Bali. Dit is zo gaaf om te zien, de mensen daar reageren ook zo anders op touristen als de mensen buiten deze wijken. Hier reageren ze alsof ze een god zien en heel enthousiast en daarbuiten kan je echt merken dat zij al zo verwesterd zijn met hun 'darling, darling beautiful I love you!'. Eenmaal aangekomen bij een Warung stonden 3 jonge meiden ons op te wachten die heel graag met ons op de foto wilde. Vooruit maar weer, dom kijken en lachen! Vervolgens gingen wij eten, wat ook door deze meiden zelf werd bereid wat ons wel verbaasde. Hier is dat natuurlijk normaal, wordt je van thuis uit gelijk uitgelegd hoe alles werkt.(Ja mama, ik weet het misschien een goede voor mij ook!) Het eten was weer goed bereid en hebben dan ook weer genoten, totdat wij de rekening kregen. Wij hadden toch wel verwacht dat wij nadat zij met ons op de foto mochten, ons niet zouden belazeren. Hoe konden wij dit nou denken? Wij werden voor ruim 30.000 rupiah opgelicht, alleen zijn wij niet zo dom als wij eruit zien en hebben op een schoonmaak doekje die je op tafel hebt opnieuw uitgerekend wat het wel moest zijn en zijn naar hun toegelopen. Toen kregen wij 1000 maal excuses, want de rekenmachine werkte niet goed en daarom hadden zij het verkeerd uitgerekend. Wel grappig dat zij daarvoor ook alle 3 op hun telefoon zitten en daar zit als ik het goed heb tegenwoordig ook een rekenmachine op. Maar zij dachten natuurlijk gewoon 'wie niet waagt, wie niet wint'. In dit geval, helaas pindakaas. Hierna zijn wij naar het hotel gelopen en kregen wij te horen dat wij een reactie terug hadden gekregen op onze mail die wij hadden gestuurd om te helpen met een evenement die hier wordt gehouden op vrijdag 6 maart. Wij moesten opgeven welke rollen wij wilde vervullen, ik heb dan ook opgegeven dat ik wel wil helpen achter de bar en anders als fotograaf. Helaas hebben zij niet heel veel plaats voor mensen om te helpen dus hopelijk worden wij wel met z'n vijfen uitgekozen om te helpen. Want we hebben beloofd dat wanneer een van ons niet wordt uigekozen, dan gaan wij met z'n allen niet. Anders is het niet eerlijk en het staat namelijk goed aangeschreven op je CV als je hebt geholpen tijdens een evenement hier op Bali en is dan niet eerlijk als er een van ons wel van profiteert. Dus dat vond ik wel een goede deal. Hierna zijn wij lekker naar boven gegaan en heb ik geprobeerd om opie en omie te skypen. Dit lukte heel goed, alleen het beeld wilde niet. Dit was dan wel heel jammer, dit zou aan mijn skype liggen volgens opie maar zodra ik moethie ging skypen hadden wij wel gewoon beeld. Dus geen idee hoe dat dan weer kan. Volgende keer beter, in ieder geval weer eventjes de stemmetjes gehoord!

Morgen ben ik lekker vrij, dus kan ik met mijn groepjes weer even productief aan school gaan. Hopelijk is er ook nog een beetje zon zodat ik weer een beetje bij kan bruinen. Elisia de neger is in de maak!