Afscheid Schiphol

Vandaag is het dan zover, zo meteen moet ik afscheid gaan nemen van mijn dierbaren en ga ik mijn avontuur tegemoet. Als ik heel eerlijk ben gieren de zenuwen door mijn lijf en ben ik niet helemaal mijzelf. Straks nog even te laatste dingetjes halen samen met mama en heerlijk een rondje lopen in de sneeuw, want dat zal ik de rest van het jaar niet meer zien.

Om half 5 gingen wij rijden richting Schiphol, waarvoor mijn lieve vriendinnetje Demi mij nog even kwam uitzwaaien. Tijdens de rit sprongen de tranen al in mijn ogen. Deels van spanning, deels van angst, deels van over enthousiasme maar ook zeker gewoon omdat ik iedereen ga missen. Gelukkig weet ik dat degene waar dit over gaat en die zich ook aangesproken zullen voelen er nog zullen zijn als ik terug kom en voor altijd.

Eenmaal aangekomen op Schiphol, na het trotseren van een sneeuwstorm, hielp me lieve papa me gelukkig met me koffers en kon ik daarna gelukkig nog terug naar mijn familie, zodat ik niet gelijk al afscheid hoefde te nemen. Ik mocht het nog even uitstellen, helaas kon ik mijn gejank niet uitstellen tot het daadwerkelijke afscheid.. Alleen al het emotionele afscheid van andere stellen was genoeg om mij te laten barsten. Het zal dan ook niet als een verrassing komen dat het daadwerkelijke afscheid mij zwaar viel. Mijn lieve familie bleef me uitzwaaien tot het allerlaatste moment, het moment dat ik de douane door liep. Gelukkig liep ik deze douane niet alleen door, Mandy een mede student die ik al kon van een module in Leeuwarden was er ook en daarmee liep ik samen door de douane.

Eenmaal door de douane was het allemaal heel onwerkelijk. Het ging echt gebeuren, ik zou zo het vliegtuig in lopen op naar de andere kant van de wereld. Ik kon het allemaal nog niet zo goed beseffen, maar het ging toch echt gebeuren!

Toen wij en onze bagage eenmaal helemaal gecheckt waren mochten wij eindelijk het vliegtuig in. Helaas vanwege de sneeuwstorm had de piloot nog geen toestemming gekregen om te vliegen, want de vleugels moesten met een of andere vloeistof worden ingespoten tegen ijs en sneeuwvorming. Toch gek, van de sneeuwstorm op naar de hitte en de zon. In het vliegtuig kwam ik ook in contact met mijn kamergenoot Esmee waar ik de aankomende 10 weken me kamer mee zal delen. Na ongeveer een uur konden wij eindelijk vertrekken en mijn reis naar Bali ging eindelijk beginnen! Daarvoor wil ik mijn lieve familie bedanken dat zij mij deze kans gunnen & mij hierin steunen en er altijd voor mij zijn. Zonder hun steun had ik dit niet gekund!